Duurzaamheidsverslaglegging
De aandacht voor duurzaamheid rapportages neemt sterk toe. Welke rol hebben bestuurders, commissarissen en accountants hierbij? EY doet een verkenning en zoomt in op wat staat te gebeuren.
Duurzaamheid
Een sterk groeiend aantal ondernemingen erkent inmiddels dat duurzaam ondernemen de enige manier is om op lange termijn succesvol te blijven en waarde toe te voegen. Zij merken dat financiers, leveranciers, afnemers en werknemers steeds meer eisen gaan stellen op het gebied van duurzaamheid. Ook beleggers, toezichthouders en de samenleving als geheel vragen om steeds meer transparantie over duurzaamheidsinspanningen en de effecten daarvan. De Europese Unie heeft met haar Green Deal een grote stap voorwaarts gezet. Onderdeel van het actieplan dat daar achter zit is het versterken van duurzaamheidsverslaggeving door ondernemingen. Daarom heeft de EU de Corporate Sustainability Reporting Directive (de CSRD) en daarbij horende (concept) rapportagestandaarden, de European Sustainability Reporting Standards (ESRS) gepubliceerd. Ook andere partijen, zoals de Amerikaanse SEC en de International Sustainability Standards Board van de IFRS Foundation komen met duurzaamheidsverslaggevingsstandaarden. Kortom, de aandacht voor duurzaamheidsrapportage is in korte tijd enorm toegenomen. Het is belangrijk dat ondernemingen op korte termijn bepalen wat de veranderende focus voor hen gaat betekenen. Wat zijn de kansen en bedreigingen? Duidelijk is dat ondernemingen moeten gaan voldoen aan bepaalde klimaatdoelstellingen en dat zij anders mogelijk ‘out of business’ raken. Anderzijds liggen er ook mogelijkheden voor langetermijnwaardecreatie. Het is dus in elk geval zeer waarschijnlijk dat de strategie om aanpassing vraagt. Anders gezegd; de winkel verbouwen, terwijl deze open is.