Boekbespreking

Langetermijnwaardecreatie:
Veel letters, weinig woordwaarde

Het negende Jaarboek Corporate Governance heeft een groot probleem. Je denkt: beetje bladeren en af en toe wat lezen. De praktijk is anders: je wordt steeds weer getriggerd door een zin of opmerking die je doet beseffen dat je het jaarboek eigenlijk van kaft-tot-kaft moet lezen.

Corporate Governance heeft het als begrip in zich om stoffig en saai te zijn. Veel wetgeving, veel juridisch gezever. Het mooie van dit Jaarboek 2019-2020 is, dat het juist heel toegepast, toegankelijk, actueel en to the point is. Steeds weer kom je thema’s tegen die relevant zijn en worden namen en rugnummers genoemd. Een casus KLM Air France leest toch altijd lekkerder dan een anonieme casus of juridische verhandeling over wetgeving.  

AI en algoritmes

Mooi voorbeeld van de actualiteit van nu is een hoofdstuk over artificial intelligence en algoritmes (lees ook het interview in deze GU van KPMG daarover). Zo’n thema dat commissarissen bezig moet houden maar toch heel ver van hun bed show is. Het jaarboek concludeert daar het volgende over: ‘Burgers beginnen steeds beter te begrijpen dat er wat op het spel staat. In een onderzoek van KPMG onder 1100 Nederlanders bleek onder meer dat een overgrote meerderheid van tachtig procent een vorm van toezicht op het gebruik van algoritmes wil. Het is een duidelijk signaal. Niet alleen aan de overheid maar ook aan bestuurders van bedrijven.’ En dus ook commissarissen.

Benoemingen

De selectie van de toekomstbestendige CEO is ook zo’n in het oog springend hoofdstuk. HR-goeroe Ralf Knegtmans concludeert het volgende: ‘In de nieuwe wereld zullen IQ en EQ nog steeds zeer relevant, maar niet langer voldoende zijn. Er zal zich een gecombineerde omslag voltrekken van IQ en EQ naar LQ (Learning Quotient) en AQ (Adaptability Quotient).’ Toch iets om over na te denken voor de commissaris. Hoe hoog is het LQ en AQ van uw bestuurders?

Langetermijn

In de laatste herziene governance code is veel plek vrij gemaakt voor langetermijndenken. Misschien ook daarom niet heel toevallig dat in het nieuwe Jaarboek de lange termijn ook centraal staat. Diverse hoofdstukken gaan erover. Met ook hier weer steeds vragen die tot nadenken stemmen. Hoe meet je de lange termijn nu effectief? Hoe kijken institutionele beleggers naar de lange termijn? Hoe veranker je de lange termijn? Over grabbeltonnen, Akzo Nobel en rendement op geïnvesteerd kapitaal. En zeg zelf… Wie deze titel ziet, wil het gewoon lezen: Langetermijnwaardecreatie: veel letters, onduidelijke woordwaarde.  Pension fund governance…. Bemensing van de raad….. De rol van de RvC bij strategische verandering en onzekerheid…. Mooi en goed gekozen onderwerpen. Actueel ook. Jaarboek waar eigenlijk de volgende bijsluiter bij had gemoeten: lezen van kaft tot kaft.

Bestel het boek hier.