On Board

Commissaris, kom in coronatijd achter uw scherm vandaan!

Nu commissarissenvergaderingen vrijwel allemaal digitaal zijn, heeft de rvc ook geen gelegenheid voor het vergaren van ‘toevalsinformatie’, bedrijfsinformatie die de toezichthouder min of meer spontaan ter ore komt, signaleert Hélène Vletter-van Dort. Door thuiswerken zijn informele gesprekken met medewerkers immers niet mogelijk. En dus moet de toezichthouder volgens Van Dort achter zijn scherm vandaan om actief op zoek te gaan naar die informatie:

‘Juist nu moeten commissarissen bedenken hoe zij in een virtuele omgeving aan toevalsinformatie komen. Het maken van een strandwandeling met een medewerker of het drinken van een (virtueel) kopje koffie lukt niet zonder afspraak. Dat leidt automatisch tot een andere context; de gesprekspartner zal misschien op de hoede zijn of de baas van de medewerker kan wantrouwend worden. Toch kunnen het goede initiatieven zijn van rvc-leden, mits zij -vanzelfsprekend- vooraf met bestuurders worden afgestemd.

Toezichthouders moeten dus achter hun scherm vandaan komen. Dat vraagt in tijden van corona om creativiteit. Hoewel toeval niet bestaat, is de grote uitdaging voor commissarissen nu om toeval te creëren.’

Bron: Het Financieele Dagblad.

'Te veel kritiek leveren aan bestuur kan schadelijk zijn voor commissarissen’

Irene Mostert concludeert, in haar proefschrift voor promotie aan de RUG, dat een te kritische houding negatieve gevolgen kan hebben voor individuele commissarissen. Het schaadt hun adviseursrol, leidt mogelijk tot een gespannen relatie met het te controleren bestuur en kan de status en werktevredenheid van commissarissen ernstig aantasten.

Na de financiële crisis van 2008 en recente schandalen in het bankwezen is de dominante gedachte bij wetenschappers en journalisten dat leden van een raad van commissarissen niet kritisch genoeg kunnen zijn jegens de bestuurders op wie zij toezicht houden.

Als RvC’s negatiever zijn over het functioneren van het bestuur dan bestuurders zelf, kan dit voor emotionele spanningen zorgen. Deze spanningen treden met name op als zowel de RvB als de RvC voornamelijk uit mannen bestaan, concludeert Mostert. Zij stelt ook vast dat het uiten van meningsverschillen met de directeur ervoor kan zorgen dat een commissaris aanzien verliest in de ogen van zijn of haar medecommissarissen. Commissarissen kiezen dan minder vaak voor een tweede termijn.

Bron: Omroep Groningen

Gênant, alleen maar mannen in de boardroom

Het percentage vrouwen in de raden van bestuur van beursgenoteerde ondernemingen steeg van 8,5 procent in 2019 naar 12,5 procent in 2020. Dat blijkt uit de jaarlijkse Female Board Index van Mijntje Lückerath, hoogleraar Corporate Governance aan de TIAS School for Business and Society. In de raden van commissarissen, die toezicht houdt op het bestuur, steeg het van 26,8 naar 29,5 procent.

Het is het tweede jaar op rij dat zowel het aantal vrouwelijke bestuurders als commissarissen stijgt. In het verleden waren er ook jaren van stilstand of achteruitgang. Lückerath houdt deze cijfers al dertien jaar bij. ‘Ik zie dit als een trendbreuk. Vorig jaar maakte Eumedion, de belangenbehartiger van institutionele beleggers, de benoeming van vrouwen tot een speerpunt. Ik denk dat het veel effect heeft gehad, bedrijven willen geen gedoe over hun benoemingen. De maatschappelijke druk is er al langer. Langzaamaan wordt het gênant als de top van een bedrijf helemaal uit mannen bestaat.’

Bron: NOS